زباله هاي الكترونيكي به هر چيزي كه داراي دوشاخه، سيم برق يا باتري باشد، گفته مي شود. از توستر گرفته تا مسواك، گوشي‌هاي هوشمند، يخچال‌ها و تلويزيون‌هايي كه «چرخه عمر خود» را كامل كرده‌اند، تا اجزاي درون اين محصولات كه عمر طولاني‌تري دارند. بهترين خريدار ضايعات كامپيوتر

اين نوع زباله سهم كوچك اما رو به رشدي از 2010 ميليون تن زباله جامد توليد شده در هر سال در سراسر جهان را تشكيل مي دهد. با اين حال، برخلاف شيشه، كاغذ، چوب و ساير مواد، محصولات الكتريكي و الكترونيكي مورد استفاده حاوي مواد خطرناك و همچنين مواد ارزشمندي هستند كه نياز به درمان خاصي دارند.

تعداد كمي از كشورها روش يكساني براي اندازه گيري اين زباله ها دارند كه از خانه ها، مشاغل و دولت ها مي آيند و مي توانند حاوي فلزات گرانبها مانند طلا، مس و نيكل و همچنين مواد كمياب با ارزش استراتژيك مانند اينديم و پالاديوم باشند. براي ايده گرفتن، تا 60 عنصر جدول تناوبي را مي توان در گوشي هوشمند پيدا كرد. بسياري از اين فلزات را مي توان بازيافت، بازيافت و به عنوان مواد خام ثانويه براي محصولات جديد استفاده كرد. فروش برد موبايل كيلويي

اما چالش بسيار دشوار است، زيرا يك محصول مي تواند از بيش از 1000 ماده مختلف ساخته شود. و اگرچه زباله هاي الكترونيكي تنها 2 درصد از زباله هاي جامد جهان را تشكيل مي دهند، اما مي توانند تا 70 درصد از زباله هاي خطرناكي را نيز تشكيل دهند كه در محل دفن زباله ها ختم مي شوند.

اگرچه زباله‌هاي الكترونيكي تنها ۲ درصد از زباله‌هاي جامد جهان را تشكيل مي‌دهند، اما مي‌توانند تا ۷۰ درصد از زباله‌هاي خطرناكي را كه به محل‌هاي دفن زباله ختم مي‌شوند نيز تشكيل دهند.

وقتي زباله‌هاي الكترونيكي در انبارها، كشوها يا كابينت‌ها ذخيره نمي‌شوند، اغلب توسط فقيرترين افراد روي كره زمين سوزانده، دور ريخته يا با دست از بين مي‌روند تا به سلامت آنها و محيط زيست آسيب برساند. قيمت ضايعات مانيتور

بايد در نظر گرفت كه زباله هاي الكترونيكي كنوني تنها آنهايي نيستند كه ما در حال حاضر از آنها استفاده مي كنيم، هنوز محصولات زيادي از گذشته وجود دارد كه پردازش نشده اند. ميليون‌ها لوله پرتو كاتدي از تلويزيون‌ها و مانيتورهاي قديمي، نوارهاي VHS و پخش‌كننده‌هاي دي‌وي‌دي وجود دارد كه حاوي تركيبات سمي مانند سرب، كادميوم و جيوه است كه آنها را خطرناك و مشكل‌ساز مي‌كند. كارشناسان سازمان ملل مي‌گويند: «ردپايي از زباله‌هاي الكترونيكي توليد شده از فناوري قديمي وجود دارد كه بايد مورد توجه قرار گيرد».

اين زباله‌ها منابع آب و زنجيره‌هاي تامين مواد غذايي را آلوده مي‌كند، از جمله به عنوان بخشي از تلاش‌هاي غيررسمي «بازيافت» در برخي از كشورهاي در حال توسعه، جايي كه پلاستيك‌هاي موجود در آنها براي بازيابي فلزات ارزشمند سوزانده مي‌شود، فرآيندي كه مواد شيميايي منتشر مي‌كند، سمي براي جو و مسموميت كودكان و بزرگسالان

علاوه بر اين، تخمين زده مي شود كه تا سال 2040، انتشار كربن ناشي از توليد و استفاده از دستگاه هاي الكترونيكي 14 درصد از كل انتشار را تشكيل دهد. اين نيمي از بخش حمل و نقل امروز است.